Norka

Stosunek do innych psów: akceptuje Stosunek do kotów: nieznany Stosunek do dzieci: nieznany Potrafi chodzić na smyczy: nie Norka to średniej wielkości, pręgowana suczka. Patrząc na nią, widać niepewność, lek i tęsknotę. To dziewczynka, ... więcejktóra wciąż uczy się, że człowiek może być dobry – że dotyk może znaczyć coś więcej niż strach. W schronisku mieszka razem z kumplem Rafim. To właśnie on pokazał jej, że świat nie zawsze jest groźny. Dzięki niemu Norka zrobiła pierwsze, maleńkie kroki ku otwarciu się na ludzi – zaczęła bardziej ufać, odrobinę śmielej spoglądać zza kraty. Ale wciąż potrzebuje czasu, cierpliwości i kogoś, kto zrozumie jej tempo. Norka bardzo chce kontaktu, choć jeszcze nie potrafi się na niego odważyć. Gdy człowiek jest blisko, chowa się – a gdy oddziela ich krata, czasem pozwoli się delikatnie pogłaskać. Tylko na chwilę. Widać, że walczy sama ze sobą – między ciekawością a lękiem. Kiedy nie ma już dokąd uciec, poddaje się głaskaniu, ale wciąż z głową wtuloną w ziemię, jakby przepraszała, że istnieje i że się boi. Przed Norką jeszcze długa droga, ale to droga, którą może przejść – jeśli tylko znajdzie się ktoś wyjątkowy, kto da jej czas, spokój i serce. Może drugi, pewniejszy psi przyjaciel pomoże jej uwierzyć, że świat nie musi ranić? Norka to naprawdę cudowna, delikatna dziewczyna – wrażliwa dusza, która zasługuje na szansę, by rozkwitnąć u boku dobrego człowieka. W odpowiednim domu jej lęk może zamienić się w zaufanie, a niepewność – w miłość, na jaką czeka całe życie mniej