Pusia

Wolontariuszka fundacji jadąc wieczorem autem (woj. wielkopolskie), zauważyła na drodze maleńką kuleczkę, która czołgała się do pobocza. Kotka została zabrana i przewieziona do fundacji. Tak zaczęła się nasza przygoda z Pusią. Pusia w... więcejymagała natychmiastowej pomocy weterynaryjnej. Wszyscy myśleliśmy, że ma kilka miesięcy – wyglądała na trzymiesięcznego kociaka. To co się okazało, zdziwiło wszystkich! Lekarze oszacowali jej wiek na ponad rok! Ważyła przy tym niecałe 700 gramów! Co działo się z tym kotkiem, nie wie nikt. Co musiała przechodzić przez rok życia, skoro nie urosła? Była skrajnie wycięczona, odwodniona, prawie zagłodzona. Powykrzywiane łapki, ciałko… Tylko skóra i przerzedzona sierść pokrywała kości– zero tłuszczu, zero mięśni. Według lekarzy nie przeżyłaby kolejnego dnia. Wielomiesięczna terapia, szereg badań, kroplówki, opieka lekarzy i techników weterynarii i wolontariuszy sprawiła, że Pusia stanęła na nogi. Przez kilka miesięcy musiała zjadać specjalistyczną karmę Gastrointestinal Kitten. To już przeszłość! Pusia zjada teraz wszystko, na co ma ochotę. 🙂 Jedyną komplikacją, która była następstwem wyniszczonego organizmu, było usunięcie zębów u Pusi. Pozostały jej dwa kiełki, które pomagają w gryzieniu suchej karmy, ale zalecamy dodawanie mokrej karmy, by ułatwić jej posilanie. Pusia korzysta z kuwety, jest czyściutka. Przyjaźni się z każdym psem i kotem. Lubi się z nimi bawić, biegać. Jest ciekawskim kotką. Jej piękne, żółte jak żarówki oczy, są zainteresowane wszystkim. Pyszczek sprawdzi każdy kąt, szafkę, szufladę itp. 🙂 Jest wysterylizowana. Pusia wróciła do pełni sił i czeka na dom.mniej